Biliyorsun emanet bu can tende
Taşıyorum ama bir ben bilirim
Hayret, ölmüyorum yüreğim sende
Yaşıyorum ama bir ben bilirim

Acırım, bir kuş ayrılsa eşinden
Umutlarım tırnağımdan dişimden
Yakalamak için onun peşinden
Koşuyorum ama bir ben bilirim

Geçemedim saadetin semtinden
Umut bulamadım umut kentinden,
Bir sel oldum acıların bendinden
Coşuyorum ama bir ben bilirim

Ayrı düştüm ben elâ gözlü yardan
Gönlüm bir türlü kurtulmadı dardan
Ben de bilmiyorum koca dağlardan
Aşıyorum ama bir ben bilirim

Kahramanmaraş – 04.03.2006