Bugün birçok şeyi itiraf ediyorum,
Seni sevdiğimi, seni özlediğimi şimdi daha iyi biliyorum,
Hani sen bakardın ya arasıra bana,
Ben dönüp bakamazdım utancımdan sana.

Ne bu dünyada farklı olmak istedim,
Zaten ne de kimseden farkım vardı,
Eğer bir fark varsa o da aşkındı,
Her geçen gün ruhumu daha çok sardı.

Artık iyice deliriyorum galiba,
Yolda yürürken bakıyorum birden sağıma soluma,
Sanki arkadan bir el dokunuyor omzuma,
İşte o an uyanıyorum rüyamdan.

Sırf senin için daha erken yatıyorum,
Rüyamda görmek için seni dua ediyorum,
Bütün duvarlarda sanki resmini görüyorum,
Ama yoksun orda ben de biliyorum.

Bir damat vardı hayatımda bir de gelin,
Telli duvaklı yanımda benim meleğim,
Ne sen benim oldun ne de ben senin,
Ellerin oldun sen artık bilirim.

Ağlamak istiyorum ama ağlayamıyorum,
Yaşadıklarımı hiç unutamıyorum,
Sadece seni sevdim diyebiliyorum,
Günden güne bu yerde eriyorum.

Ömrüm boyu masallar kurdum aklımda,
Ama sonu hiç mutlu bitmedi,
En son masalımı yazdım sana,
Yine bahtım değişmedi.

Ben artık bir avareyim,
Senin derdinden divaneyim,
Ben acımı hangi dağlara söyleyim,
Hoşçakal gülüm yol ver artık gideyim.

Hiç resmin yoktu bende,
Ara sıra bakıp gözyaşı dökeceğim,
Nerden bilirdim ilk resmini,
Düğününde göreceğim.