Fedakarca…
Sonsuza değin…
Bir daha bir daha ve de bir daha.
Ve devam ettiği sürece devamı olacak,olması gerekendir.
ޞefkattir ana. Bağışlamadır, isyan değildir;
Uykuların paylaşılmasıdır fedakarlık.
Fedakarlığın en hodri meydanıdır analık.
Analığın ortaya çıkışıdır hayat…
Hayatın içinde yer alan bizi kendine bağlayan, sevmemizi sağlayan, sevilme
meyvelerini toplayan duygudur analık..
Hep iyilik olmasını istemektir.
Hiç kötülüğe yer vermeyen.
Ve biliyorduk ki tek kötülük tüm kötülüklerin başlangıcı anasıdır; sonradan
vazgeçilemeyen!!!
Ve başlanmaması gerekendir kötülük.
Başlandığında bitirilmesi gerekendir…
Bitirildiğinde başlanmaması gereken,
Senin iki annen var aslında;
Biri annen; biri HAYAT!!!

10.12.2000 17:37