Taze biçimlenmiş bir delikanlı
Hayata renk katan dalgalar
Kimse anlamaz niçin rüzgarın
Dağları savurduğunu
Anafor bu ne taraftan eseceği
Belli mi olur
Ardından düşlerle dolu yaşamak
Bir çığır dolusu yaşamak
Eski çağ kapanmış
Yeni çağ başlamıştı
Kalabalıklar arasında
Kimsesiz hoyrat bir delikanlı
Parasızlık bir yana
O kokusuna doyum olmayan
Sevdalar olmasa
Neye yarardı yaşamak
Ah felek de kahpe olmasa

Harabeleri doldurduk
Sahipsiz akşamlarda
İtler bile havlamazdı
Soğuk yırtıcı bir
Fırtına olmasa
Sana ulaşmak adına
Yaşamıştık
Sana vuslattı türküler
Koridorlar kimsesiz
Sokaklar kimsesiz
Rüzgarda bir eşarp
Sahibi belirsiz
Hayaller kimindi
Dünyalar kimin

Yeşil bir aşk
Yaşamak kadar yalan
Yeşil bir sokak
ޞehirler kadar yalnız
Korkular çıkmazlara hapsolmuş
Bir kırmızı rutin ve eski
Uzayan tel tel saçlar
Köprüler kurmuş yokluğa
Sevmek adına ne varsa
Yaşamak adına ne varsa
Hepsi dolu dizgin koşan
Parlamış bir aygırın sırtına
Yüklenmiş
Aygır koştukça sevmek
Aygır koştukça yaşamak
Olmuş bir yandan

Sahibiyiz bu cansız
Ruhu sukutun
Dokunmasa soğuk
Soğuk bir sabahta
Doğan güneş gibi
Alışılmış bir dost
Olurdu yokluğun
Habire sitem
Habire sıkıntı
Habire yaşamak dolu
Okyanus dipleri

Garba teslim olmuş
ޞark
Viraneler arasında
Eski bir öykü
Söyler yaşlı adam
Velhasılı dünyada
Ne varsa teslim olmuş
O kimsesiz sabaha
O doğdukça doğmuş
Onunla ölümü tatmış

Sen varlığın
En kuytu penceresi

Burası dört duvar
Burası karanlık
Burası kimselerin
Ayak basmadığı
Robinson adası

Yamyamlar arasında
Sukutu hayal
Ateş dansı yırtıcı hayvanlar
Sarmış olsada etrafı
Kurtuluş ümidi olmalıydı
Bazı sevmelerde
Damga vardır
Bazılarında gülnihal
Nalan olsada gözlerin
Kollarında yaşanmaz
Artık bu yabancı rüzgarın
Ölümü tatmak için çırpınmalı
Yükseğe
Derin bir uçurumdan
Düşmüşçesine kırılmalı
Kafamız
Kırılsındı ki
Kaçtığı gerçekler

Sarsın bir gazlı bez
Gibi etrafını

Bir fanusta yaşamaya
Mahkum balık gibi
Etrafını umutsuzca
Seyreden
Yokluğun sayfalarına gömülmüş
Bir şiir olmalıydı yaşamak
Dediğin