Bilmeni isterim, bendeki sana ait olan acı duyguları
Canım hiç bu kadar yanmadı, kalbime dolduğundan beri
Bir şeyler oldu bana, sen beni terk edip gittikten sonra
Gözlerim dalıyor öylesine, sanki geri dönecekmişsin gibi
Aşk acısını çekenler bunu çok iyi bilir
Seni düşlerde görmek o kadar güzel ki
Bir geminin denizde yol alması gibi
Bir denizin köpüklerle dolması gibi
Senin umutsuz aşkınla doluyorum işte
Yüreğime saplanıyor acı bir heyecan
Dudaklarımda yarı acı bir tebessüm
Yüzüme yayılıyor acı bir gülümseme
Ağlıyorum işte yine kendi kendime
Sokaklarda yaşayan yetimler gibi
Sen sevdiğimsin, sen hasretimsin
Seni umutsuzca sevdiğim günden beri
Sevda denizlerinde mecnun gibiyim
Sen beni terk ettiğin zamandan beri
ޞimdi tanrıya içtenlikle yalvarıyorum
Seninle yaşayıp seninle ölmeyi diliyorum
Dünyadaki en büyük acıyı yüklüyor yüreğime
Soluduğum havalara, kopardığım narlara
Yelken açtığım deli poyraz rüzgârlara
Sığındığım limanlara, beni ıslatan yağmurlara
Ölünce gireceğim topraklara, gökteki yıldızlara
Bulutlarla kaplı ulu dağlara, adınla sesleniyorum
Sen var ya sen, canımın içisin sen!
Sen var ya sen, seviyorum seni ben!

İzmir – 02.09.2002