Bir demet gül koparsam da versem gönül bahçemden
Ağlar mısın gözlerine bakıp gül desem
Ve yırtsam atsam bir köşeye gururu
Boşver be arkadaş bilemezsin sen

Kuş olup kanatlanıp uçsan da gönlümdeki kafestesin
Bir kuru yaprak olsam gözyaşım sensin
Issız sokaklardayım korkuyorum sen nerdesin
Boşver be arkadaş bilemezsin sen

Neden boynun bükük hasret kuşum
Sen de mi yoksa garipliğe vuruldun
Yaralı kalbim tükendi umudum
Boşver be arkadaş bilemezsin sen

İyilik kalptedir kalbi olanın
Yüreği bir kere acılarla yananın
Sabr-ı alevine vurulup karanın
Boşver be arkadaş bilemezsin sen

Bir gün gelir sen de anlarsın
Tutuşur alevin derde bağlarsın
Yanınca yüreğin beni anlarsın
Boşver be arkadaş bilemezsin sen

Her kinimi kazıdım yüreğime
Bir yakarış koptu gülüme
Sabahı beklerken gece
Senin için ağladım duydun mu beni
Boşver be arkadaş bilemezsin sen