Mektup olmuş duygular
Zarflanıp bilinmeyene
Yollanıpta karşılık bulamayıp
Sana iade edilen buruşmuş
Bir kağıt parçasını
Karşılaşmak zorunda olduğun
Bir acı gerçeğin gözlerin
Önünde yeniden belirmesi
Bu sefer mektubu atmak için
Bir adresin değilde
Bir çöp tenekesi olduğu düşüncesini
Benimseyene kadar geçirdiğin
Acı dolu dakikaları neden
Kısa tutamadığını düşünerek
Sayısızca katlamanın onları
Seni güçsüz kıldığını
Sonunda kabul edipte
Cehenneme kadar deyip
Sonunda elinde parçaladığın
Yazıya dökülmüş en son
Sembolden öteye geçemeyecek
Duygularını yok ettiğin mektubu
Hala kendine sorarsın bazen
Bunu neden yeniden yazıyorum?

İstanbul