Dünyam kararır
Hazan çöker üstüme
Duygumla kenetlendim
Her şey gider gücüme!.

Binbir garip duyguyla
Yoğrulur, içim dışım
Karamsarlık çökünce,
Derim ki! Bitmiş işim!.

Yaşadığım bu anlar
ޞahsiyet öldürüyor
Yalnızlık yakan ateş
Hükmünü sürdürüyor!.

Ne aşk kaldı ne sevgi
Tek tek ruhta sönüyor.
Bin şaşkınlıkla doldum
Başımı döndürüyor

İnsan sevdiklerini
Ölesiye özlerse
Bitmez sanılır yıllar
Her an yol gözlenirse!.

Bir küçük an buluşma
Küçük bir anlık bakış
Yok edecek hasreti
Gönüle volkan yakış!.
Beyin bir lav yumağı
Prangayı kırmak ister
Kafa tası çatırdar
Çekilen cefa yeter!.

Narlıdere – 06.05.1984