Beyaz yalanlarla girdin dünyama.
Sarı bir deniz feneriyle,
Karanlığıma öyle bir girdin ki
Esrarlı, gizemli ve sessizce.
Önce korktum, alıştım zamanla
Rengim uçtu şaşkınlığımda,
Ne söz kaldı ne bir us,
Belleğimin en gizli yerinde saklandın
Herkesten habersiz.
Deniz maviydi, sen yeşil.
Öyle bir dokunuş ki, yaşam duvarlarına,
Belirsiz, anlamsız, karışık.
Yitik yalnızlığım, kaybolan sensizliğim
Kandırdın beni beyaz yalanlarınla,
Bir bahar akşamında.
Doyduğumuzu zannettiğimiz
Doyumsuzluklara
Uçtuk el ele bilinmez diyarlara.
Kaybolmuş bir çocuk yalnızlığıyla
Kimsesizliğime, yalnızlığıma
Beyaz yalanlarla girdin dünyama.