Yüzünü dönsen ayrılıkların volta attığı bu mekana
Ardında yükselir ayak sesleri, kurtulamazsın
Bir zindan gibi her yer sanki
Mahkûmiyetin sınırı dört duvar değil ki

Çok düşünmek de yasaktır aslında
Yüksek promilden alırlar hayat ehliyetini
Öylesine bakmak istiyorsam bir noktaya
Düşünmeden, başımı ağrıtmadan

Bunu istemek her zaman lükse kaçar diye
Ceplerimi yokluyorum param yeter mi?
Üç beş kuruş olsa da atsam diyorum
Hayat makinasının ta ortasına

Beş dakika huzur…

Ne o yalnızlığın koca ayaklı sesleri
Ne de ardımda büyüyen kocaman gölgeler
Sadece bakmak kalıyor geriye
Gördüğün yeri düşünmekten başka hiçbir şey…

04.08.2007