İlk benim olduğunu anladığım şey
Lastik ayakkabılarımdı.
Muhtemelen bir bayram günüydü.

Sarıldım o siyah lastiklere birlikte uyudum.
Ve sabahın ilk ışıklarında geçirip ayağıma
Caka sattım tüm mahalle arkadaşlarıma.

Suya girdim, çamura bastım
Top bile oynadım kaygısızca.
Nasıl sa yıkardım çabucak
Dayak korkusundan uzak.

Böyle büyüdük işte biz oğul.

O siyah lastik ayakkabılar
En büyük sahip olduklarımdı.
İsterim ki böylesine basit şeye
Sahip olmanın mutluluğu ile

Sarhoş olan ben.!

Sizlerin elde ettiklerinizin büyüklüğü
İle gurur duyayım.
Sonra sizde anlatın çocuklarınıza
Ben Amerika’dayken diye…

İstanbul – 03.02.2007