Yıllar var ki adın dilimde hece,
Hüzünle çatılmış kaşım var benim.
Senmişsin diyerek, benim her gece;
Bağrıma bastığım taşım var benim!

Ancak ölür isem bu sevda biter.
Çektiğim hasretin ölümden beter.
Seni beklemeye ömrüm mü yeter?
Kırk yılını aşmış yaşım var benim!

Yastayım siyahtan başka giyemem.
”-Bir umudum vardır! ” Artık diyemem.
Sensiz sofralarda yemek yiyemem;
Bir zehir katılmış aşım var benim!

Dedim:”-Ey sevgili! Gözümün nuru…
Kaynak-pınarlardan daha da duru,
Gözyaşlarım sanki Muson Yağmuru;
Dinmeden süzülen yaşım var benim!”

Duysana beni: ”-Ey melekler soyu!
Sensiz gecelerim zindandan koyu.
O karanlıklar ki geceler boyu;
Bir isyanım, bir savaşım var benim!”

Gülemem. Dünya’yı verseler bile…
Çektiğim hasretin, gözyaşı-çile,
Kalbime taht kurmuş bir hüzün ile:
Önüme eğilmiş başım var benim!

Babaeski – 2002
Kaynak: Tekirdağ Tabip Odası Günebakan Dergisi, Sayı 37