Köyüme

Yazır dağı yamacında,
Benim şirin bir köyüm var.
Sarıkaya bucağında,
Benim şirin bir köyüm var.

Deresinden suyu akmaz,
Dağlarında otlar bitmez,
Bağlarında kuşlar ötmez,
Benim şirin bir köyüm var.

Yolları hep toz-topraktır,
Bir çeşmesi var çoraktır,
Bostanı zaten kuraktır,
Benim şirin bir köyüm var.

Gençler gezer diyar diyar,
Köydekiler hep ihtiyar,
Kızları adamı harcar,
Benim şirin bir köyüm var.

Köyden giden geri dönmez,
Dönense, köyü beğenmez,
Kızlar, köydeysen evlenmez,
Benim şirin bir köyüm var.

Köyde başıboş gezen çok,
Yine de karınları tok,
Köyü gerçekten seven yok,
Benim şirin bir köyüm var.

Gökmen der ki; köye gitsem,
Son kez olsun yari görsem,
Son nefesi köyde versem,
Benim şirin bir köyüm var.

Yozgat – 27.11.2004