Beni tanımış olsaydın çekmezdim bunca çileyi
Alışmak zorunda kalmazdım yokluğuna
Bilirdim içindeki fırtınayı
Beni tanımış olsaydın
Seni her gördüğümde acıyan yarayı
Bilirdin bu acının senin yokluğun için olduğunu
Beni tanımış olsaydın

Sensizlik alır götürür beni başka diyarlara
İçimdeki derin kuyulara
Kendimi sokaklara,
Sonsuz ırmaklara
Yerin yedi kat altına atsam
Genede dinmezdi sana olsan hasretim

Beni tanımış olsaydın
Belki hayalini bile kuramadığın mutluluğu getirirdim sana
Nerden bilebilirdin ki
Kalbimi sana vereceğimi
Sen hep bu kalbi başkalarının sandın
Oysa ki o kalp hep senindi
Senin kaldı
Beni tanımış olsaydın beni tanımış olsaydın…