Beni bülbül gibi nalân eyleyen
Gerdanında olan benler değil mi
Nazarım hüsnüne hayran eyleyen
Yanağında açan güller değil mi

Sadası bülbüldür kendisi civan
Pek tatlıdır dili, kaşları keman
ޞu benim aklımı başımdan alan
Tuti, kumru gibi diller değil mi

Nuri der ki gönül verdim ben bade
Kendim arzu ettim oldum üftade
İki canı hasret koyan dünyada
ޞu zalim münafık eller değil mi