Artık beni arama
Ne kurşun geçirmez sevdalarda
Ne loş ışıklı odalarda
Ne de karanlık zindanlarda
Senin yokluğunda
Tutsak değilim
Ne sana, ne sevdana…

Ben seni
Her geçen yıla rağmen
İçimde bir tomurcuk gibi sakladım
Soldurmamak için seni
Hiç mi hiç açtırmadım
Ama sen
Kuruttun gittin…
Ömrümü, beni, seni…
ޞimdi ise
Her yanım börtü böcek
Her yanım pislik
Her yanım yara
Her yanım grinin gökyüzü tonunda
Çürümüş, kokmuşum
Senin yokluğunla mahvolmuşum…
İçimdeki sürgün yeli bile
Beni sana götürmeye yetmez artık…
Kendi etrafında eser durur…

Beni arayıp sorma
İçimdeki esmer
İçimdeki sevda tomurcuğu
Kimse cevap olmaz sana
Korkar artık herkes
Nerde olduğumu sana haykırmaya…
Sevdam gözü kör kurşun olmuş
Bense artık gözü açık hedef değilim
Ne olur sorma beni
Ömrümün dağlayanı
Bitmiş hayatımın iki gözü…

Ben hep senle olmak istedim
Senle yaşamak
Senle gülmek
Senle üzülmek
Sahip olduğum yoksulluğumu olmasa da
Sana zengin bir sevda vermek isterdim.

Artık sevdamızı da süpürürler
Solmuş yapraklarla birlikte
Çöpçü kardeşler
Ve her partiye göre rengi değişen
Ama üzerinde
“Çevremizi koruyalım” yazısı
Hiç değişmeyen
Kutulara doldururlar
Bizden arta kalanları…

Sanki kötü bir düşün çılgınlığı olanlar
Yoksa ikimiz de alkol komasındayız da
Gerçek değil yaşanılanlar
Yada kurduğumuz düşler alkolik
Ama anlıyorum ki yerçekiminden
Ayrı dünyalardayız artık
Sen hala ayakların üzerinde dururken
Yer beni ta içine kadar çekmiş…
Ve ölümün acısı
Her zamankinden beter…

Beni birgün sen arama!
Ama
Beni birgün ararsa ellerin
Bir güneş sıcaklığı gönderirim
Beni birgün ararsa gözlerin
Bir nehir dolusu su gönderirim
Beni birgün ararsa sözlerin
Bir insanın son nefesindeki
Son sözleri söylerim…