Bu koku ne!
Tanrım….
Allah kahretsin!!
Boğazıma birşey düğümlenmiş sanki..
Nefes alamıyorum, konuşamıyorum.
Tanrım!
Allah kahretsin!!

Daha dün,
Anlaşılmayı beklemeden,
Yetinerek yuvarlanıp gitmiyor muydu,
Anlıyorduk ya yetiyordu.
Ben senindim.
Kararsız belki,
Belki bazen umursamadan,
Hatta unutarak gelecekleri,
Geleceğimizi…
Allah kahretsin idare ediyordu.
Ediyorduk işte!

Hayal mayal daha dün.
Yanından ayrılıp sessizce,
Başka bir şehre gitmişim sanki.
Sana söylemeden sessizce,
İki günlük bir adamın,
Koynuna girmişim.
Allah kahretsin!!
Ölüyor ciğerler,
Kör oluyor gözler,
Tad alamıyorum.
Acıyor!
Allah kahretsin!!

Belki hayaldi…
Hem ne olmuş ona dokunduysam,
İstemedim ki,
Seni istediğim gibi.
Allah kahretsin!!
Ayrılacaktın tutunamıyordum,
Sen söylemiştin sanki
Tutunmalıydım o kucak açtı.
Lanet lanet lanet!!
Döndüm ama sana,
Neden yapıyorsun bunu bana?

Kimi kandırıyorum,
Artık anlaşılmak istiyordum
ޞimdi de istiyorum.
Ben senindim sende benim
Sen bendin ben de sen!!
ޞimdi anlıyorum
Yanıyor ciğerlerim gözlerim,
Hala anlamaya çalışıyorum seni
Ve nefret!!
Allahım!!

Acıyor kavruluyor içim.
Öluyorum sanki.
An zaman hepsi acı
Boş artık.
Daha dün
Bir adamla mı yattım sanki
Tiksintim kendime
Ama anlıyorum artık,
Sen benimdin, bendim
O eller, dirsekler benimdi,
Saf kalbin benimdi,
Ben büyüttüm seni,
Beyaz yüzün yalnız bana
ޞirindi..

Allah kahretsin bu gece!!
Anlıyorum artık.
Kendi kokum niye bu kadar çirkin
Neden senden değil,
Kendimden de nefret ediyorum.
Ona dokunan senin değil benim ellerimdi.
Sanki o puştun yatağındaki…
Neyse işte..
Anlaşılmaz belki
Ama anlıyorum artık.
Ben senindim, tektim.
Yarıma mecbur kaldım,
Unutulmayanlarla
Uzak diyarlarda.
Allah kahretsin!!
Acıyor…
Sen benimdin,
Sen bendin..

Samsun – 26.01.2003