Ben esirin olmuşum bilmeden
Ben gözlerinde tutsak kaldım
Beni deşen hançerse saçların
Ben bilmeden mahkum olmuşum yüreğine
Cezam kesilmiş bile

Ben esirin olmuşum seni sevmeye
Durmadan yorulmadan sevmeye
Beni tokatlayansa sözlerin
Ben bilmeden mahkum olmuşum yüreğine
Cezam kesilmiş bile

Ben esirin olmuşum bilmeden
Sesini duymaya gözlerine bakmaya
Yüreğimi dağlasa da saçlarını okşamaya
Aklımı alsan da seni düşünmeye
Ben bilmeden mahkum olmuşum yüreğine
Cezam kesilmiş bile

Bak şimdi ben senin eserin olmuşum bilmeden
Varlık la yokluk arasında bir yer de olan
Hatta oraya nasıl geldiğini bile bilmeyen
Kutlarım seni bir şaheser yaratmışın
Ama sende bilmeden

Bilmeden hiç inanmadığım ama aslında var olan bir şeye inadım
Sayende
Ben bu yükü de kaldırabiliyormuşum
Ama kambur olmuşum ama delik deşik kurşun misali sözlerinden
Ben yinede yaşaya biliyormuşum
Tabi buna yaşamak denirse

Eğer tekrar gelmek gibi bir şansım olsaydı dünyaya
Gene severdim seni bıkmadan
Seni sevmeyi sen bilemezsin çünkü
O mutluluğu sen yaşayamazsın
Peki ya beni mutsuz yapan ne peki
Sanırım sevilmemek olsa gerek

Ben senin esirin olmuşum bilmeden
Cezam kesilmiş bile
Ölene dek kalbinde hiç sevilmemek