Acının başlangıcı sonu da sensin
Yokluğu veren de sensin bizi var eden de
Bir günün sonunda dilimize “yarın başka bir gündür”
cümlesini getiren de sensin.
Karanlık, aydınlık ilk ve son da sensin.
Varlığın varlığımızdan içe evrenden öte
her sensin hiçse biziz.
Sadece demek için ve şahit olmak için yaratılışa da
yok oluşa da, ol dediğin için varız.

Aşk bir sondur aslında yaşadıkların keder biraz kader.
Sevmemek için seni beni senden daha çok sevmem gerekli değildir aslında,
beni sen yapan odur aslında, ondan öte bir şey yoktur.
Kainatın herhangi bir yerinde çaresizliğe düşersen eğer üç dilek tut.
Birisi benim birisi senin ve birisi de bizim için olsun.
Bir tanesi gerçekleşirse eğer diğerleri olmuş demektir.
Sana bir söz var dudaklarımda, utanmasa taşacak düşecek ellerime.
Ve onun aşkıdır her aşk, ona duyulan özlemdir gözyaşım diyecek.
Boş bir telaş maddenin çekiciliği, ölüm zamanı anlaşılsa da bu artık çok geç.
Seni sen yapan beni senden uzaklaştıran bir sen var.
Benden öte özümden içe sonsuzluğa ait.
İşte o
İşte sen
İşte ben
Aslında biz