Önce öfken sardı bütün benliğimi
Başkaca düşünemez oldum
Acıttın, üzdün, kırdın
Öfkelendin ya
Ben hep şaşkınlıkla durdum

Sonra hiç umursamadın beni
Başkaca düşünemez oldum
Görmedin, duymadın
Farkına varmadın ya
Ben hep öfkeyle durdum

Birden dost sayıp kendini
Kapıma uzandın boylu boyunca
Korudun, sakladın beni
Kolladın ya
Ben hep şefkatle durdum

Yüreğime bir doluştu o
Kendimi bıraktım artık sana
Kollarımdasın dedin ya
Gözlerindeki aşkla
Ben coştum, coştum, coştum

Yok artık ne öfke
Ne dostluk ne de aşk
ޞimdi sen yeni sahillere
Uçtun
Beni hep aynı iç çekişle bırakarak