Canım Karıma

Zaman, zaman
Farklı bakar
Yaşama insan.
Yazar hikayesini yeniden
Ders alır yaşananlardan..

Ben şarkımı öyle yazmadım.
Yalnızlık değil öyküm
Sadece hüzzam.
Umutlarım,
Eksilmedi hiç
Kaf Dağı’nın ardından.
Yaşadım,
Belki doyasıya kokladım
Hiç anlamadan…

Ben böyle yazmadım.
Bakma sıkıldığıma,
Kahır değil hikayem.
Yıllara kanıp da boyveren
Çiçeğim var ya,
Hani o durup dururken..

Ben böyle yazmadım.
Korkmadım
Hiç mahur bestelerden.
Bunaldığım
Anlar da oldu bazen,
Sadece zaman
O da kendi kendine tükenen..

Ben şarkımı böyle yazmadım.
Güneş’i karanlığa
Hiç boyamadım.
Belki koşamadım,
Yakamozların peşinden ama;
Ben oldum yanında
Hiç kendimden kaçmadım..

Ben, böyle yazmadım canım;
Yarım kalmadı asla yaşadıklarım.
Bugün bile,
Tükenmedi ki yıllar,
Avuçlarımda
Kaldırım taşları hala,
Daha döşenecek yollar var..

Ayvalık – 06.01.2007