Ben beklerim yollarını
Sen git güle güle
Yapraklar artık solgun açar
Vakitsiz nöbetler tutarım
ޞifresiz sevdalar gelir
Aklım uçar kafamdan
Ama sen git bekleme
Homurdanır sırtımı yasladığım ağaçlar
Mataramdaki hasret şarabı biter
Ben beklerim
Parolasız geceler doğar hep
Yıldızlar gözlerimden kaçar
Uzaklara kayar giderler
Bilirim sen gelirsin tekrar güle güle
Ben beklerim
Heykeltraş arkadaşlar olur kimi zaman
Halimi arada bir soramayan
Seni birlikte sevdiğim dostlar
O günden beri solgun dökülür yapraklar
Sen bilirsin ben beklerim hep
Gözlerime kilit vurup git
Güle güle
Yakınlar hep büyük, uzaklar küçük gözükür
Fazla uzağa git
Ben yine de beklerim güle güle
Hakkını savunan bir sürü acı var burada
Sanki suçlu benmişim gibi
Müebbet çile çekerim sen git güle güle
Tespihim düşmez elimden dilimde adınla beraber
Metrisin önünde volta atarım
Görüş günü gelmesen de ben beklerim
Tahliyeme gelirsin ben beklerim
Âşık olursun benim sana olduğum gibi
Evlenirsin telli duvaklı sevinirim
Tespihim düşmez elimden dualarla beraber
Dilerim en az benim sevdiğim kadar sevilirsin
Arkamı dönüp giderim
Kulağına fısıldarım “mutluluklar sana” diyerek sessizce…