Sonbahar sonları…
Zaten karlarda yağmaya başlar yakında.
Bilmezsin Üşüyorum…
Mevsim döngülerinin sonundan bir lahza daha koparmış üşümüş ellerim.
Buralarda zaman hep aynı geçiyor.Gözyaşlarımda sakladığım hayatımın kıyısındayım.
Bir başka hüzün kalplerden düşünce gözlerime,yaşadıklarımdan uzun; Bugün Son gemide ayrıldı limandan.Eskimiş nefeslerimin soluğu kesik zamanı.Sen ben ve deniz…
Nereden bilebilirdimki bir damlanın birgün deniz olacağını…Yokluğun kadar yoruldum sevgili.
Mütemadiyen dudaklarımı araladığımda hüzün kokar sözlerim.El ayak çekilmiş hayatımdan.Zaman nede çabuk geçiyor.Ve yeni bir ömür…
Herşey sende güzeldi!
Herşey “sen” dilinde konuşurdu oysa…
Sensiz olmak ne kadar zor!
Bir gün ölmeden önce,
Yakamozlar Denize düşmeden gelirsin.

Bilirim…