Papatya tarlasında öyle güzeldin ki sen
Papatyalardan başına taktığın taçtan
Sarı saçların dökülürken
Bir çağlayan gibi duru ve coşkun
Bir ceylan gibi ürkekti bakışların
Bir melek gibi masum ve günahsız
Bir bebek kadar saf ve umarsız
Öylece gülümserken sen
Ben izliyordum
Bak seni seyrederken nasıl da geçmiş yıllar
Benim saçlarıma nasıl düşmüşse aklar
Bir tek an var hayalimde aklım onu saklar
O hayal ki tam kırk yıla sığar
Kırk yıl insan bir hayale nasıl tapar
Senle bir an hayalinle tam kırk yıl
Her saniyesine değen kırk yıl
Her gününde her anında sen
Ve zaman tükenirken hayalimde
Sen hiç değişmedin biliyorum
Sadece uzaklara gittin çok uzaklara
Bense seni papatya tarlasında bekliyorum.