adini anmak güzeldi
dost agizlarda sana dair cümlelerin
islatilmasi…
adini anmak…
yüksek sesle, kimsesiz gecelerin düşsel
avuntularina sirt çevirip senden söz açmak…
biraz gülünç, biraz sitemkar…
güzeldi…
adinin türkçedeki yankisi özeldi…

seninle yogurt yemek, kendi Kanlicanli,
sülalesi kandilli yogurtçunun mekaninda…
denize amors durup, yüzüne
cepheden bakmak güneşli bir mavilikte….
güzeldi..

ipe sapa konuşlanmaz bahanelerle elini tutmak,
yüzünde
yüzyillik bir hasreti gidermek güzeldi…

Güzeldi’li geçmiş zamanlari düşünüyorum
şimdi…
cümlelerimiz öznesiz…umursayan yok
Kanlica’daki yogurdu…

ve eşikteki öpücük, tarih bilinci olmayan bir
aşkin mührüdür artik…