Babam’a

İşte yine yazıyorum sana
Özlüyorum seni, kokunu, gülüşünü,
Sahiplenişini.

Aşklarımı bilirdin gelir geçerdi; bir seninki geçmiyor.
Ve şimdi biliyorsun ben büyüyorum.
Ama sen yoksun ne diğer aşklarımı anlatabiliyorum sana
Ne de; küçüksün diyorsun; bana.

Sen olmadıktan sonra küçük olmak istemiyorum zaten.
Senin büyüklüğünmüş beni küçük yapan, senin varlığındanmış küçük olmanın tadı.

Özlüyorum baba
Ve bıktım yutkunmaktan
Ben ne zaman ağlayacağım baba?
Oysa çocukken çok ağlardım,
ޞimdi gözyaşımı da alıp götürmüşsün benden,
Daha bir çok şey götürdüğün gibi.
Erkek adam bu kadar ağlamaz oğlum derdin
Bu yüzden galiba gözümün nemsizliği.
Yalnızlığım büyük
Gücüm yok
Güzel olan yok
Sen yoksun.

Baba tanrıyla konuş lütfen benim için,
Benim ömrümden alsın sana versin, gel yanıma.
Çünkü şimdi bende kol yok, kanat yok.
ޞimdi senden ne kadar özür dilesem yaptığım hatalar için,
Biliyorum yok faydası.
Sen beni affetmişsindir belki ama, ya ben.

Yine hatalar yapıyorum.
Sen beni hiç incitmedin, canımı yakmadın,
Ama gel, baba beni incitmek için olsa da, gel.

Bıktım baba boğazımdan düğüm düğüm geçmenden.
Neden sokaklardan değil de sadece düşünülerimden geçiyorsun.

Sen babam olmuşsun,
Aslında ben senin oğlun olmuşum.
Küçükken bakardım diğer amcalara,
Onların hiçbiri benim babam olamaz diye düşünürdüm.
Gerçekten olamazlardı baba.

ޞimdi hala aynı şey var aklımda,
Gelsen sana biraz sarılsam bu dünyanın gerçeğiyle.
Sonra beni, ailemizi alıp götürsen, nereye olursa.

Senin sevdiğin türküleri senin yanında sazıma döksem,
Ailemizle çalsak, söz eylesek.
Sözlerimizi senin gölgende dile getirsek.
Gölgenmiş meğer baba,
Sesinmiş, nefesinmiş,
Beni ben eden,
Bana yeten.

BURSA – 25.07.05 00:21