sabahın erken vakitleriydi,
güneş henüz gülen yüzünü göstermişti..
yelkovan kuşları havadaydı
belli ki yarın fırtına kopacak
motor sesi duydum ilerde..
bizim balıkçı hasana ait.
gözlerı parlardı
gülüşünde acıyı barındıran bi açıklık vardı..
balıkçının anası denizdi..
o hergün ona hesap verır, onu koklar, ona sığınırdı
o verirdi ona ekmeğini, o onu yaylatırdı kollarında
martılar ise henüz doğmamış çocuklarının habercisi
her biri ona mutluluk getirir, umut taşırdı gözlerine
bir de sevdiği kadın vardı..
uysaldı, masallardaki deniz kızı oydu onun için..
o ona balıkçılığı öğretir ,
beraber hayaller kurup, kenarlarını oylalarla süslerlerdi
bir kız çeyizi gibi,

bir motor sesi duyuyorum ilerde.
Belli ki bizim hasan umutlarını toplamış.
anasına teşekkür ediyor..