Dün bale gösterindeydik,
Acemi ellerin,
Acemi ayakların vardı
Yaşama ürkek uzanan

Bir kuğu gibiydin süzülürken
Ve bir martı havalanıyordu
Baban seni izlerken

Dün seni izliyordum
İz’in gözbebeklerimde
Yankın duvara vurmuştu
Salon susmuş, eşyalar donmuş
Bir kalbim atıyordu

Ne fena şu zihin
Senden ayrılacağım günü
Bana orada yaşatıyordu
Git dedim gitmedi
Oysa kızım dans ediyordu
Ve bana gülümsüyordu
Sen diyordu gitsen de
Bu dans seninle ediliyordu.

Kızım benim
Ben her ne kadar
Senin gibi dans edemesem de sahnede
Seni yalnız bırakmayacak kadar
Bir kahramanım kendi filmimde.

Ankara – Kasım 2006