mevsim kışa doğru yürüyordu
önce sözler bitti
bakışlar kayboldu
unutuldu isimler
ve kış bize doğru

mevsim kışa doğru yürüyordu
çöpçü feryatta, sessizliği bozarak
sabah ezanında ölecek yaprak
gömüleceği yeri düşünüyordu

mevsim kışa doğru yürüyordu
bulutların dolmuş gözleri
birbirinin görünmez izleri
birbiri ardına sürünüyordu

mevsim kışa doğru yürüyordu
önce sözler bitti
bakışlar hissiz
ve bir akşam vakti biz
isimlerimizi unutuyorduk

mevsim kışa doğru yürüyordu
ve bu çok ağırıma gidiyordu
hiç doğmamış
adı konmamış
bir harfi yazılmamış
bir hikaye daha
böyle bitiyordu
mevsim ağır ağır
kışa doğru yürüyordu

2005