Her hanenin bahçe girişi
Ayrı ayrıdır apartmanlarda

Gülücüklerle açılıyor eli menekşeli
Ya da bir yosma gizemiyle
Zeytinlerin hüznüyle bir Egeli
Üşüyüp de kendine gizleniyor
Uzun gölgeli, hurma tenlisi

Türkülerin yeliyle açılıyor kimi
ޞarkıların kokusuyla
Kimi de acı sarısı bir şiir rengiyle

Her hanenin bahçe girişi
Birbirini tanımıyor apartmanlarda

Paylaşılmıyor içli hatıralar
Kederli mektupları yorgun askerin
Morca kız gelin oluyor
Kimse görmüyor sönen düşlerini
Göçüp gidiyor bir ihtiyar
Ne bir gözyaşı, ne iç çekiş

Bahçe girişleri yoktur aslında

Antalya