Bahar geldi, içim kıpır kıpır
kalmadı oynamayan bir yanım
kuş cıvıltılarıyla doldu ormanım
şimdi her şey şaka, her şey zıpır

Sevincimizin dalından uçtu
binlerce kuş ‘pır’ diye havaya
üzülmek adeta bir suçtu
yitirdi para bile hükmünü
her doğan gün mevsimin bayram günü
yaşamak artık su gibi bedavaya

Kolan vurdu salıncağında
bütün gücüyle içimizdeki çocuk
bir değere bindi hatta yokluk
bütün acılar tuzağına düştü
sevinç örümceğinin, kaldı ağına

Aşk çekti kanlı bayrağını göndere
mırıltısını şarkıya çevirdi dere!..

Kaynak: Yom Sanat Dergisi