Sonbahar yaprakları gibi dökülüyoruz,
hazan geldi sanıp rüzgarda savruluyoruz.

Bu akşam iki yaprak daha
düştü gönülden
bugün iki damla yaş daha
düştü gözlerimden.
hazan geldi
yalancı hazan
şarkılar daha yeni çalıyordu oysa
oysa daha yeni bir aşktı bu
hazan geldi
sen geldin gönlüme
bu hazan başka hazan
kavurur adamı,
yakar hasreti.

Sen hiç iki Leyla’ya yar oldun mu?
ya da Mecnun olup hasreti seçtin mi?
ben bir ޞirin’e aşık oldum
Ferhat olamadım ama kendim oldum
dağları delmedim ama gece ayazı vururken gönlüme
dalgalara ahbaplık ettim.
çoğu zaman ben batırdım yakamozları
çoğu zaman ben söndürsem de şehrin ışıklarını
cennet gözlerin yine aydınlatıyordu şehri
fakat aslında
kalbin beni aydınlatıyordu
bir ben biliyordum
bir de yalancı bağbozumu

Sorma uykusuz geçen gecelerimi
diyemem hasret kaldım
bir sana,
bir de sahte gözlerine.
diyemem sensin
diyemem ki yurdunun önünde
sana nöbette olduğumu
anlatamam ki gece 11-01 nöbetlerimi
anlatamam bir erin nöbetlere sığdırdığı
koca bir sevdanın
koca bir aşk hasretini,
acısını…

Mersin – Haziran 2004