Gönüller talan oldu duygular çalındı
Kimseler hesabını sormuyor baba
Doğrular yalan oldu gerçekler alındı
Zalime bir dur diyen olmuyor baba

Senden kötü görmedimki kötü bileyim
Dürüstlük hanesinde esir köleyim
Alnımın yazısını nasıl sileyim
İyilere dünya dar geliyor baba

Kaderim bedenime vurmuş yükünü
Gönül dert ırgatıdır ömrüm kış günü
Bize ne bayram gerek nede yaş günü
Kem gözler ölümüde görmüyor baba

Ömür kervanında nalsız atımız
Namert dergahında kara bahtımız
Temelden yıkılmış gönül tahtımız
Kimseler dönüpte bakmıyor baba

Hocası ayrı konuşur berduşu ayrı
Kim yanlış kim doğru bilinmez gayrı
İnsan oğlun kalmamış kendine hayrı
Kimse kimsenin elinden tutmuyor baba

Namertlik kol gezerken dürüstlük saklanır
Doğruluk degahında namert paklanır
Vicdanım el vermiyor yürek şahlanır
Namerde benim gücüm yetmiyor baba

Namert’lik kol geziyor insanlık köşede
Dürüst hizmetkar olmuş namert baş köşede
Karnı doysa bile gözü açtır yinede
Hiç kimse ondan hesap sormuyor baba

Okumuşun dergahında olan dürüstlük
Ne alt tabaka var ne büyüklük ne üstlük
Bize göre değil kavga dargınlık küslük
Zalim kabir hesabını bilmiyor baba