Sevmek
Coşmak değil miydi çocuksu bir yürekte
Herşeye rağmen
Bütün kötülükleri unutup
Ne kıytırık günler yaşattılar bize
Az şiir çok mektup

Gülmeyi böyle güzel
Kim öğretti sana
Daha önemlisi
Kim yaşatacak onu,o tatlı dudaklarında
Bütün gövdeni güzelliğini yutup
Ne kıytırık günler yaşadık değil mi
Az şiir çok mektup

Kıskanıyorum seni
Gülüşünü en çok
Düşünmek biliyorsun,çoğaltır
En gizli derinlikleri
Orada yalnızlık bile güzeldir
Hele varken yalnızlığımın yaslandığı
Bir çiçek
Koparsam o çiçeği
Saklasam zihnimin yapraklarında kurutup
Kıyamam ki
Dalında güzelsin sen
Az şiir gibisin ve ne çok mektup

Zamanı unut!
O bir yanılgı yalnızca
Tüm geçmişini yut
Gerçek duygularındır,biranda kapılıp
Hemen vazgeçiverdiğin
Kaçtığını bilmenin korkusudur gerçek
Yaşamayı deneyemediğin…
O vakit düşlerini deşersin
Kendini kendine yutturup
Zaten ne kalmıştı ki dostum bize
Az şiir ve ne çok mektup

1990