Hayal kırıklıklarına uğradığım
Hayattan bıktığım bir anda

Ay gibi aydınlattın dünyamı
Sel gibi içime sevgi doldurdun
Çocuklar gibi sevindirdin
Beni özgür bıraktın

Beklemediğim bir anda karşıma çıktın
Yalnızlık kapılarını araladın
Sessiz dünyama ses
Karanlık hücreme ışık saçtın

Gülüşün, gönlümü ısıttı
Hasretin beni yaktı
Ulaşamamak korkusu sardı dört bir yanımı
Ben elbet yine yandım

Nedendir bilinmez
Hayat denilen bilmece
İşkence olmaktan çıktı
Yarınlar etrafa umut saçtı

Artık herşey daha güzel sanki
Ulaşacak bir hedefim
Yalnız gecelerde bir dostum
Hayal arkadaşım, yol yoldaşım

Ayselim (oldu)…