Ayrılıkta biryere kadardı yüreğimde,
Yağmurun buluşması gibiydi toprakla,
Dolunayda gördüğüm o saflıkta
Ateşin var canım, sönmeyen korkmakla.

Esiyordu fırtına gibi, derin düşlerimde,
Savuruyordu damlalarımla beni yoklukta
Miladı dolmaz inan ki ta sonsuzda,
Eskimeyecek canım, bu ruh ve benlikte.

Aşiyanı derler ya, bülbül yuvasında,
Misler gibi kokan yasemindi çiçekte,
Yedi veren güller halt etmiş yanında,
İhtiyacımsın canım, ölüm ve kıtlıkta.