Durmaz ağlıyordu iki gözüm
Sordum kendi kendime bu ne hüzün
Dostsuz geçiyor gecem gündüzüm
Teselli oldu aynadaki yüzüm

Bir ben kalmıştım bende
Silinmişti gönlümden gelip geçen de
Yalan hiç uğramadı şu dilime
Belki de bu yüzden aynadaki yüzüm kaldı dost diye

Bazen acı bazen tatlı yaşadık seninle
Bazen çocuklar gibi sevindik yüz yüze
Hiç bir zaman küsmedik birbirimize
Sırlarımız olmadı saklamadık ikimiz de

Gizlemedin benden asla beni
Gösterdin yılların getirdiği çizgileri
Kar düşmüş saçlarımı solan tenimi
Günden güne çöken şu fani bedenimi

Aynadaki yüzüm, aramıza hiç yalan girmedi
Gördüğün gibi yansıttın beni
Benimle doğdun benimle öleceksin şimdi
Aynadaki yüzüm hakkını helal et emi