Yitişleri, keşkeleri, dilenenlere…

Resitaller veriliyor gün batımlarında
Senfoniler ard arda dizilmiş ertesi günleri bekliyor.

Unutulan yanların yalancısıyım ben
Asık suratların diyemediği gidişlerin
Dönemeyişlerin.

Hep ya altı ya kırk beş numaralı
Otobüs koltuklarında akla gelen
Aşka gelen yitişler
Keşkeler olsaydılar
Olmasaydılar
Gün batımlarını bekliyor şimdi.

Geçmiş bir günün en işlek sokağında
Ben mendil açmış
Yitişleri keşkeleri dileniyorum

Bu şiiri çok ayıplanası kâğıtlara yazıyorum.
Unutulmuşluk şiirine nispet
Yüreği eskimiş, kalbi katran karası
Ciğerleri zifir
Zifri bir karanlıkta.

Hakkâri – 13.05.2001