Ateşin gözü
“Görmedin ki ateşteki öfkeyi;
görseydin
Sevmek neye denir anlardın belki”
…
Her şey can derdinde sönen mum bile
Ölüm denen gerçek götürmez hile
Ateşin gözüyle bakınca küle
Yanmak neye denir anlarsın belki
Bahar olur elbet; yaz gelir dile
Kardelen kaderi çekilen çile
Zemheri eliyle değince güle
Donmak neye denir anlarsın belki
Ey yalan dünyanın yorgun hamalı
Söküğün çoğalmış urban yamalı
Neylersin seninle gelmeyen malı
Kanmak neye denir anlarsın belki
Yağmura su dersin güneşe ışık
Harama tad vermez altından kaşık
Tersine dönünce aynalı beşik
Sanmak neye denir anlarsın belki
Kibrin kıskacında kalabalıklar
Suyun ezgisiyle ağlar balıklar
Zikir’e dalınca bütün varlıklar
Anmak neye denir anlarsın belki
Arap Kurt
Puan:
Yorumlar
Yorum Yaz