(1)
Ölümü biliyorum, küçük değil yaşım.
Büyüdüm, ben artık tam bir yurttaşım.
Anne, baba, öğretmenim, arkadaşım!
Bu 10 Kasım’da Ata’ya ne diyeceğiz?

(2)
O, çocuklara bayram hediye verirken,
Cumhuriyeti gençlere teslim ederken,
‘Türk, öğün, çalış, güven’diye seslenirken,
Ne demek istediğini, anlayabildik mi?

(3)
Anneler seçimlere katılabiliyorsa,
Babalar sarık-fes kullanmıyorsa,
Kız-erkek beraber okuyabiliyorsa,
Yeterince değer-kıymet bilebildik mi?

(4)
Bayrağımız göklerde dalgalanıyor,
Ne hoş, uçaklarımız dünyayı dolaşıyor,
Bakın, fabrikalarımız ne güzel çalışıyor!
Peki, bunlar yetmemeli diyebildik mi?

(5)
Atatürk dünyaya insanlık dersi verdi.
O ki Türkiye’ye özgürlük halısı serdi.
Hep’Kültüre-sanata sahip çıkın’derdi.
Tam olarak kavrayıp başarabildik mi?

(6)
Düşman kovuldu da rahat mı durdu?
Sinsice ne bölücü tezgahlar kurdu.
Yurdumda kardeşler kardeşi vurdu.
Niyetini zamanında farkedebildik mi?

(7)
Bir yandan Tükçe’yi harman savurdu,
Öte yandan geleneklerimizi kavurdu.
ޞanlı tarihimize bile gölge düşürdü.
Kendimizi dosdoğru anlatabildik mi?

(8)
Vurdumduymazlara yurt olamaz bu vatan!
Huzur bulur mu hiç toprak altında yatan!
Devrim, ilke ve hayallerine sıkıca sarılan,
Biz Türk çocukları GERÇEKTEN izindeyiz Atam?

Bursa – 07.11.2006 00:01