ޞehitlere

ATAM AFFET, SENİ ANLAYAMADIK

Seni anlayamadık, anlatamadık,
Sandık ki, senin karşında,
Saygıyla durduğumuzda,
Kılımızı dahi kıpırdatmadan,
Karşında törenlerle, geçitlerle,
Uğruna şiirler bellemekle,
Anıtlar dikmekle,
Olmuyormuş,
Meğerse böyle yapmakla,
Hırsızı da, kaçakçısı da,
Herkes SENCİ oluveriyor,
Herkes sana sığınıyor,
Çalışmadan, yorulmadan,
Doğruluktan uzak,
Kazancının vergisini vermeden,
Küçüklerini sevmeden,
Büyüklerini saymadan.

Seni anlamak,
Seni Güneş yapmaktan,
Seni İlahlaştırmaktan,
Seni Tanrılaştırmaktan,
Taklit etmekten, imrenmekten,
Yalandan, yeminden,
Kavuktan, kürkten,
Zekadan, akıldan,
Geçmezmiş meğer.

Seni anlamak demek ki,
Dürüstlükten, doğruluktan,
Çok okumaktan, çok çalışmaktan,
Öğrenmekten, hem de yaş farkı gözetmeden,
Kazancın vergisini vermekten,
İnsana saygıdan,
İşini dürüstçe ve zamanında yapmaktan,
İyi ve doğruları görmekten,
Kendinle, toplumla barışık olmaktan,
Kavuğun, kürkün, cepkenin içindekinden,
Bilgiyi, zekayı, aklı kullanmaktan,

Geçermiş meğerse.

Ben, sen, hepimiz,
Biz gençler, evet,
Biz gençler ne olursa olsun,
Yanlışımızla, doğrumuzla,
Senin ardına saklanmayacağız,
Seni tanrılaştırmayacağız,
Hiç kimseyi taklit etmeyeceğiz,
“Sen kalk, ben yatayım” demeyeceğiz.

Çünkü, Sen’in istediğini, sonunda
Anladım, anladık.
İstikbalin, iyi bir istikbalin,
Durmakla, bakmakla, taklitle,
Beklemekle elde edemeyeceğimizi.

İzmir – Ekim 2006