Sadece sözlerine sığındım öylece
Yağdı yağmur misali gözlerim sessizce
Yazdım yazdım gece öylece rezilce
Sıyrılamadım sevdandan aşkından

Anlamı kalmadı bu gece isimlerin
Kahretti o son gidişindeki son cümlelerin
Kapıda sessizce durup içimdeki haykıran sesim
Kurtulamadım aşkından sevdandan

Yana yana geçen senelerin
Bir biri ardına dizilen gecelerin
Uykusuz geçirilen bin bir gecedeki hecelerin
Akıp akıp sende durulan
Bulmaca gibi bir denklemin
Adını oturtamadım
Yazdım yazdım sorgulamadım

Bir bakıştaki sertlik ilişti gözlerime
Silemedim yazdığım kaderin olmayan silgisiyle
Uyan dedi bir ses diretti o gitti diye
Unutup da arınamadım sevdandan aşkından

Bir tatlı gülüş yoktu senden avunmak için
Yetmiyordu artık hayallerde olmak
İniyordu bir değil acılar binlerce olup
Kanatıp kanatıp durdum aşkımı sevdamı.

İstanbul