Neyini Duymak isterki kulağım..!
Anlatsın dilim..!

Portlak gözümü, ޞekilsiz Burnumu,
Yada!
Çatlak beyninin durumunumu?

Mevlamın emriydi aşk
Göz gördü
Gönül sevdi,
Tüm uzuva hüküm verdi.

Gittiğinden sonra ama gözlerim açıldı.
öyle anladım; o sözü!

suç sadece gözlerinimmiydi?
Diye düşünüyor, çelişiyor uzuvlarım,
Hayır sesleri yükselsede, Tüm hücremden
yinede gözler mahçup’
seni gördü
seni seçti diye,

Gözlerim, ağlamaklı’
Yüreğim dağlanmaklı,
Dilim haykırmaklı,
Kulaklarımsa tıpalı,
Ama;
Neylesin gözüm!
’Mevlanın Emriydi aşk’ı yaşamak,

Göz gördü – gönül sevdi.

Emri baki bu yol,
Diyerek tutundu; El kol
Ayaklar yoldaş,
Saçlar ise Aklıma sırdaş oldu

muhasebesini kim verecek çekilenlerin,
bilinmiyor!
Tazminatı kime kesilmeli, muamma’

Vasatı düşükdü bu sevdanın zaten,
Ben sevdim,
sen sevmemiştin,

Meğer;
’ Aşkın gözü körmüş’
Geç anladım..!

Dolayısıyla ben çekiyorum..

ޞimdi;!

’Her aklıma o çirkin siluetin düşende,
Umutlara fire vermekle birlikte, intihar vakaları yaşanıyor,
giyiyorlar sırayla ak kefeni saçlar..