Bak arkadaş dinle beni
Bu sözlerim bir gerçektir,
Acayibine giderse gülme emi.
Bir gün olur asker olursun.
Tüfek omza, selam dur, esas duruş,
Yapamazsan yersin birkaç sille vuruş.
Sabah beşte kalkarsın iştima’ya.
Başlarsın yerden izmarit toplamaya.
Eğitim başlar yemekten sonra hemen.
Geriye dön, sağa dön, sola dön marş marş
Bir de bakarsın akşam olmuş hayret.
Vakit bulamazsın tıraşa koyar askerlik.

Gün gelmiş ki yediğin tokatları bilmezsin.
Sinirinden gözyaşını bile silemezsin.
Zaman zaman koyar askerlik.

Ana bacı kardeş bile unutmuş,
Beklemekle gelmez heyecan dolu mektubun.
Gelse bile canım yavrum deyince,
İşte o zaman koyar askerlik.

Bir hevesle gelmişsindir asker ocağına,
Sonra düşersin tertipçiliğin kucağına.
Bir ümitle sayılı gün biter dersin.
Teskereyi alınca ardına dahi
Hiç bakmadan gidersin.
Yıllar geçer ömür yarılanır,
Ara sıra bazen bu anılar hatırlanır.
İnsanoğlu hile dolu hayatta
Bitmez ki darbeler hep hayıflanır.
Gün olur son güneşin doğar üstüne,
Hissedersin,
Söyleyemezsin kimine kimsesine
Azrail yapıştı mı adamın ensesine
Gözlerinle gidersin geçmişine
Geç olur anlarsın ki
Doğumunda askersin
Ölümünde askersin.
Güle güle arkadaş
Orada bari sana
Rast gelsin.

Gölcük – 23.12.1984