gözlerindeki pirilti,
uçsuz bucaksiz bir tünelin ucundaki işikti;
koştukça uzayan karanliklarda,
durup bir nefes dinlenmekti o kuytuda…

ellerindeki acemilik,
sümüklü bir çiragin kirli elleriydi;
kavruldukça alev alev bir ocakta,
alnimdaki terin kurumasiydi avuçlarinda…

yüregindeki kipirti,
telaşiydi göç eden bir kirlangicin;
kanat çirptikça boşlukta,
dönüp dönüp arkasina bakmasiydi,
son bir umutla…