Sana sığınırdım gecenin mateminde

Bir müridin şeyhine sığındığı gibi

Coşan gönül çayım senin için akardı

Aynalarda gördüğüm gözler

Senin için bakardı

Sendin zamanın her türlüsü

Sendin yaşamın yaşamamın tek gayesi

Ya sende beni bulmuştum

Ya da ben sen olmuştum

Aşk bir yıldız yağmuruydu kalbime

Sonrası mı?

Karanlık bir sessizlik

Sen “yok oluş” de istersen buna

Bir yürek patlaması

Ya da kıyametin kopması gibi

Çünkü

Bir mahşer yeri gözlerimde

Bin bir kahır bin bir isyan

Ve asi bir iç çekiş

Yumruğumu vurduğum masalarda

Cam kırıklarında binlerce ah

Tüm sırlı gecelerin hatıraları bende saklı

Gecenin en koyu karanlığı ben

Bir ben bilirim suskunluğumun tarihini

Bir ben bilirim susuşumun nedenini

Her gece bir ben dokurum gökyüzüne

Yalnızlığın gergefinde hasretimi özlemlerimi

Ve bir ben şahidim

Her sabah bu bedenin cansız düştüğüne

ޞimdi aşk öyle mahcup öyle yalnız ki

Yüreğin zindanlarında

Sorarım sana

Hangi gönül yasası kurtarır

Aşkı ihanetin zincirinden

Kelebekler kanatsız kalınca

Ve sevda yorulunca

Yüreğimi ellerimin arasına alıp

Susup kalıyorum işte

 Yurdagül ÖZAY