aşk dediğin bir zehir
tadını bir kere tatman yeterli
bulamazsın bir daha
soramazsın sonra

bakamazsın, tanıyamazsın kendini
durduramazsın dünyayı delemezsin dağları
aşamazsın çölleri
bulamazsın o eski günleri.

dayanamazsın eskisi kadar yalnızlığa
alışırsın o karanlık günlere
doyamazsın güneşin hırçın yüzüne
bulamazsın kır çiçeğinin aydınlık yüzünü

doyamazsın hasretliğe
dolduramazsın yalnız geçen günleri acıların için
sen sevemezsin artık tatmışsın o hain zehrin tadını
artık arasan da bulamazsın güneşin hırçın yüzünü…