Aşk şiirlerini yeşil yapraklara yazdım
Aşkla geçit vermeyen dağları kazdım
İsmini granit taşa tırnağımla kazıdım
Hayallerimi beyaz bulutlara yükledim

Ne sana, ne de kadere hiç küsmedim
Hızır gibi gelirsin diye, hep bekledim
Yokluğunda da derdime dert ekledim
Ama ben daha halâ hiç pes etmedim

Akan aşk gözyaşlarım krater oluşturdu
Yokluğunda, Bayram ellerini ovuşturdu
Mecnun gibi hep sağa/sola koşuşturdu
Çünkü, aşk ateşin yüreğimi tutuşturdu

Görenler dediler; kimi deli/kimi de divane
Bilmezler ki gönlüm aşkından oldu virane
Yüreğimde yanan aşk ateşin sanki meşale
O aşk ateşini söndüremez ki en gür şelale

İstanbul – 10.10.2003 10:10