asır bir düzenek ki
düzmecelerle dolu

marazileşen dünya
bilmecelerle dolu

anlamak mümkün değil
hem sağı hem de solu

bir yol çizmiş yaradan
sevgi muhabbet yolu

herkes bilir bomboştur
görünse bile dolu…

köprü kurulur aşka
geçmez allahın kulu

üçbeş aşık dünyadan
göçer terkedip çulu

yaklaşsa da menzile
zaman şaşırtır yolu

asır bir düzenek ki
düşeneni sara’ya

iter gider pervasız
bırakmaz sosyal haya

ölüm sokaklardayken
em sürülmez yaraya

beyazlar karartılır
ak çalınır karaya

cemaatler şaşırmış
yol uzanır havraya

insanlar aşktan yoksun
dönüyor kadavraya

hakikate kuruş yok
prim çok palavraya

insanların dikkati
uzanmaz maveraya

hayrette kalırsınız
sözdeki manevraya

asır bir düzenek ki
yalancılar baş tacı

en hürmetli kişidir
en katmerli yalancı

dürüst adam ararsan
yok derim bu ne sancı

herkes sanır kendini
bu viran handa hancı

allahım bu ne çile
derinlerde bir acı

kıvrandırır toplumu
nerde bunun ilacı

söyle nerdedir deva
de bana yaslı bacı

asır bir düzenek ki
değerler güle güle

merhaba cicim benim
merhaba televole

kim kiminle şey etmiş
kim kim ile elele

uyku içinde uyku
toplum itilir sele

umrunda mı ki dünya
ekmek kaç para hele

kaç parayla geçinir
dört kişilik aile

aritmetik cambazlık
kambur kuruyor bele

hele de emekliysen
çabuk ölümü dile

rahat verirse sana
borcun mezarda bile

asır bir düzenek ki
tüyü bitmemiş yetim

hakkını kaptırıyor
arsızlara ne deyim

surat surat değil ki
lutfedip tüküreyim

pişkin pişkin sırıtır
yalaka ağam beyim

trajik komedya mı
halimiz ne bileyim

asır bir düzenek ki
varlık dünyalık işi

bu dünyada var olur
parası olan kişi

en usta terzinin de
onsuz tutmaz dikişi

her şeye para gerek
gönül işi ev işi

parasız para etmez
şairin serzenişi…

Kocaeli – 2004