İki dağ arasına sıkışmış
Vadi ıstırabı yalnızlığım
Anılar aktıkça içimden
Biraz daha aşınıyorum.

Ürkek bir şiir mavisi gözlerin
Dudakların titrek ilk adım
Küçük bebek ayaklarıyla
Ağır ağır yaklaştıkça hedefe
Biraz daha aşınıyorum.

Gece garip hüzün karanlığı
Bulut arkasına saklanmış ay, çekingen
Savaş mızrağı gibi
Dik kafam karışık
Güneş hırsızı ayın ışığı vurdukça yüzüme
Biraz daha aşınıyorum.

Gururlu kurt uluması
Duygularımın bağırışı
Anlık bir kaçamak zamandan
Gözlerinin gözlerimle buluşması
Anlık bir duygu patlaması
Senlisiz ya da sensizli* geçmiyor zaman
Düşündükçe, biraz daha aşınıyorum.

(*) Özdemir Asaf

Kaynak: Eskimiş ޞiirler